مزه خوشبختی

The Siesta by Vincent van Gogh

پژواک درباره خوشبختی متنی نوشته بود که میخوام چیزی دربارش بگم ..

میخوام یه تغییر کوچیک تو اون نظریه بدم .. به نظرم خوشبختی ميتونه چيزی باشه برای يه لحظه .. و تو اون لحظه اس که می تونی بفهمی واقعا خوشبختی يا نه ! حتی اگه بعدها بهش فکر کنی و بگی مسخره بوده يا کوچيک يا بی اهميت .. اما همون لحظه اس که تعيين می کنه که خوشبخت بودی. احساسی که تو اون لحظه داشتی ... و مجموعه ای از همين لحظات هستن که خوشبختی رو تاييد می کنن و اينجور نيست که بايد در آخرين لحظه زندگی به تمام لحظات قبل برگردی و چک کنی که آيا خوشبخت بودی يا نه ! شايد وقتی که پیر شدی از نظرت ایستادن منتظر یه نفر و از دست دادن یه فیلم مهم ارزشش رو نداشته باشه، اما فقط تو همون لحظه ای که اونجا ایستادی می تونی داشتن خوشبختی رو تاييد کنی نه چندين سال بعدش ... مثلا من الان دارم به چند تا از آهنگ های فیلم های WKW گوش میدم.. و من میگم که الان این لحظه برای من یه جور خوشبختیه :)